De dag dat Blijvoet me vond

Gepubliceerd op 30 augustus 2025 om 14:12

Soms vloeit er zomaar een tekst uit me alsof het een stukje uit mijn dagboek is.

Een onverwacht moment dat te mooi is om voor mezelf te houden. Vandaag neem ik je mee naar mijn eerste ontmoeting met

Blijvoet 

Ik zat nog op het werk.

Veiligheidsschoenen wisselen, gsm in de hand & stiekem al even piepen. Je kent het vast. En daar stond het ineens:

de eerste les van mijn opleiding tot kruidenvrouw.

Voor ik het goed en wel besefte, was ik vijf minuten later meegezogen in de magie van… Bijvoet.

Een kruid dat ik niet kende. Al werd het omschreven als iets dat overal groeit. Dus vroeg ik me af of dat ook gold voor ons West-Vlaamse boeregat.

Wanneer ik mijn weg naar huis inzet, kan ik het niet laten om de grachten af te speuren. En ja hoor

Is dat er één?

En daar nog?

Hoe kon het dat ik dit nooit eerder had opgemerkt?

Twijfel. Verwondering.

Tot ik een boerewegel inrijd.

Eindelijk traag genoeg om écht te kijken.

En ja, dit moet wel Bijvoet zijn.

Ik trek de handrem op, stap uit.

Bij elke stap voel ik me meer als een kind dat naar de kermis gaat.

Rode, houterige steel.

Blaadjes gekarteld, bovenaan donkergroen & onderaan zilvergrijs.

Uitgebloeide kelkjes met okerbruine pluizige draadjes.

Ik kijk. Ik voel. En dan vraagt één takje zachtjes om met me mee te gaan. Ik breek het af, bedank de moederplant, en huppel terug naar de wagen. Het takje krijgt een ereplaats naast me.

Voldaan. Alsof ik even in een andere wereld stapte. Magisch! Niet toevallig ook de boodschap van Bijvoet. Ze nodigt je uit om voorbij de dagelijkse sleur te kijken, een wereld vol dromen, mysterie en magie binnen te wandelen.

Thuisgekomen grijp ik een glazen bokaal, een oude katoenen zakdoek en een fles olijfolie.

Mijn eerste brouwsel in lange tijd.
Ik ritsel de kleine takjes van de grote,

vul de bokaal half,

giet olie tot de rand.

Omdat het verse kruiden zijn, sluit ik af met een doek, zodat het vocht kan ontsnappen.

Vier tot zes weken wachten.

Dan wordt dit een zalf die goed schijnt te zijn bij vermoeide of zwetende voeten. Vandaar ook de naam Bij- voet de romeinen staken de blaadjes onder hen voeten voordat men aan een lange tocht begon.

Misschien helpt ze ook bij mijn huiduitslag.?

 

De olie kan ook puur gebruikt worden onder meer voor menstruatieklachten.

En dit kruid heeft nog meer in haar mars: thee bij menstruatie- of overgangsklachten, een reiniger voor lever en darmen, een metgezel om te ontspannen en negatieve energie te verdrijven. En… een gids naar diepe slaap en heldere dromen.


Die thee wil ik zeker nog proberen. En ook wierook maken roept me, al heb ik daar andere kruiden voor nodig. Daarover later vast meer.

 

Bijvoet vond mij vandaag, op een gewone doordeweekse avond. En ze liet me voelen hoe dun de sluier kan zijn tussen het alledaagse en het magische.

 

🌿 Wanneer stond jij voor het laatst stil ? & Ontdekte je iets dat er misschien altijd al was, maar waar je tot dan blind voor bleef?

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.